Metaprogramy

Terminem metaprogramy określa się filtry, jakie posiada w swoim umyśle
każdy człowiek. Te filtry powodują, że każdy z nas interpretuje
napływające do nas informacje w specyficzny dla siebie sposób. W
rezultacie metaprogramy tworzą nasze własne światy.

Metaprogramy możemy wykorzystywać na dwa sposoby:

1. Do pracy nad samym sobą
Gdy poznamy według jakich metaprogramów działamy, będziemy bardziej
świadomi swoich zachowań i dzięki temu będziemy mogli bardziej
świadomie na nie wypływać oraz podejmować bardziej świadomie decyzje.
To z kolei pozwoli nam działać skuteczniej i z większą satysfakcją.

2. Do komunikowania się i wywierania wpływu na innych ludzi
Znając metaprogramy innych ludzi jesteśmy w stanie lepiej zrozumieć
ich sposób myślenia i funkcjonowania. A wtedy możemy dopasować naszą
komunikację do ich świata, dzięki czemu nasz przekaz spotka się ze
znacznie większym zrozumieniem z ich strony.
Jest to pomocne narzędzie przy podrywaniu kobiet.

Jedno z założeń NLP brzmi:

JEŻELI NASZ KOMUNIKAT (PRZEKAZ) NIE ZOSTAŁ WŁAŚCIWIE ZROZUMIANY
PRZEZ ODBIORCĘ, TO WINA LEŻY PO NASZEJ STRONIE

Proponuję przeczytać powyższe założenie kilka razy. Ma ono diametralne
znaczenie z punktu widzenia całego NLP. Jego sens jest taki, że to
nadawca jest odpowiedzialny za to, jak jego komunikat zostanie
odebrany i zrozumiany przez odbiorcę.

W tym momencie być może ktoś skomentuje to słowami: to przecież
oczywiste. Niestety dla zdecydowanej większości ludzi wcale takie
oczywiste to nie jest. Gdy komunikujemy się z drugą osobą i ona nas
nie rozumie, to najczęściej winę za to zwalamy na tę drugą osobę.
Myślimy sobie: Przecież powiedziałem jasno co mam na myśli, Ona chyba
specjalnie udaje, że mnie nie rozumie, Przecież on mówi od rzeczy,
itd.

Najczęściej kłótnie wyglądają tak, że każda osoba mówi swoje i
wkurza się, że druga strona jej nie rozumie. Powoduje to tylko zaostrzenie
kłótni. Ale często podobnie wygląda to w mniej emocjonujących
sytuacjach. Przekazujemy nasz komunikat (mówimy, piszemy, pokazujemy,
itd.) i wydaje nam się oczywiste, że druga strona powinna go dokładnie
zrozumieć. Gdy jednak tak się nie dzieje, to winę za to zwalamy na
drugą stronę.

Zakłócenia w komunikacji mogą zachodzić na wielu jej etapach. Gdy
nasze myśli zamieniamy w wypowiadane słowa (etap 1), już może
dochodzić do zniekształceń, gdyż nie zawsze nasze słowa są w stanie w
pełni wyrazić to, co mamy na myśli. Gdy nasz komunikat wysyłamy w
świat (wypowiadając go, pisząc, itd.) (etap 2), to może dochodzić do
kolejnego zakłócenia (gdy np. prowadzimy rozmowę w dużym hałasie). W
końcu nasz komunikat dochodzi do odbiorcy i on ten komunikat
interpretuje (etap 3) przy pomocy swojego umysłu (który posiada filtry
w postaci metaprogramów). I tu również może dochodzić do
zniekształceń.

Ćwiczenie 1

Zastanów się, który z trzech podanych wyżej etapów najczęściej
powoduje zakłócenia w komunikacji w Twoich kontaktach z innymi
ludźmi.

Jakie są konsekwencje zwalania winy za nieudany komunikat na drugą stronę?
Po pierwsze, nie zastanawiamy się, czy błąd tkwił po naszej stronie.
Po drugie, nie czujemy potrzeby naprawienia błędów w komunikacji.
Po trzecie, mamy pretensje do drugiej strony, że nas źle zrozumiała.
Po czwarte, mamy też żal, że druga strona nie postanowiła naprawić
błędu w odbiorze komunikatu, który w naszym mniemaniu popełniła.

Jak widać te konsekwencje nie są zbyt miłe i w niektórych sytuacjach
mogą skończyć się nawet zerwaniem znajomości z jakąś osobą.

Spójrzmy co się stanie, jeżeli uznamy, że to nadawca komunikatu (czyli
my) popełnił błąd w komunikacji:
Po pierwsze, zastanawia się gdzie popełnił błąd.
Po drugie, pragnie podjąć kroki mające naprawić błąd.
Po trzecie, zaczyna baczniej zwracać uwagę na świat drugiej osoby, aby
kolejny komunikat mógł być lepiej do niej dopasowany.
Po czwarte, nie ma pretensji do drugiej strony.

Prawda, że wygląda to dużo lepiej?

Tu jednak może pojawić się pytanie. A co jeśli faktycznie błąd tkwi
po
stronie odbiorcy? Oczywiście może się tak zdarzyć, ale tak naprawdę
będzie to można sprawdzić, gdy spróbuje się przesłać ponownie
komunikat kilka razy na kilka różnych sposobów. Dlatego warto jednak
przyjąć zawsze na początek założenie, że to my musimy
zmienić/udoskonalić nasz przekaz.

Przejęcie pełnej odpowiedzialności za to, jak nasz komunikat zostanie
odebrany przez drugą stronę, nie jest łatwe. Z własnego doświadczenia
wiem, że dużo zależy od naszej motywacji. Jeżeli sytuacja dotyczy
osób, które lubimy i na znajomości z którymi nam zależy, wtedy
łatwiej
będzie nam wziąć odpowiedzialność za poprawienie komunikacji i
podejmiemy wysiłek, aby ją poprawić, niż w przypadku osoby, która jest
dla nas obojętna.

Motywacja może też zależeć od konsekwencji, jakie poniesiemy, jeżeli
nie naprawimy błędu w komunikacji. Np. możemy nie lubić naszego szefa,
ale jeżeli nie poprawimy komunikacji z nim, to możemy liczyć się z
utratą pracy.

Ćwiczenie 2

Spróbuj sobie przypomnieć i zanotować na kartce jak najwięcej
sytuacji, gdy komunikowałeś się z kimś (pojedynczą osobą lub grupą)
i nastąpiły kłopoty z właściwym zrozumieniem Twojego komunikatu.
Przypomnij sobie jak twój komunikat został zniekształcony przy
odbiorze. Przypomnij sobie na kogo w tych sytuacjach zwalałeś winę za
brak porozumienia: na siebie czy na odbiorców.
Im więcej sytuacji uda Ci się wypisać, tym lepiej.

Zapewne jak u większości ludzi będziesz miał po tym ćwiczeniu i
sytuacje, gdzie brałeś na siebie winę za niepowodzenie komunikacji,
jak i gdy zwalałeś ją na drugą stronę. Proponuję abyś zastanowił
się
od czego to mogło zależeć.

Ćwiczenie 3

Skup się teraz na tych sytuacjach z ćwiczenia poprzedniego, w których
winę za niepowodzenie zwalałeś na drugą stronę. Wyobraź sobie, że
cofasz się w czasie do tamtych sytuacji, do momentów, gdy dostrzegasz,
że twój komunikat zostaje niewłaściwie odebrany. Przyjmij założenie,
że błąd był po twojej stronie. Jak sądzisz, co takiego zrobiłeś
niewłaściwie, że Twój komunikat nie został odebrany tak, jak tego
chciałeś? Co należy zmienić, aby stał on się zrozumiały dla
odbiorców?
Zastanów się nad tym jak najdokładniej dla każdej z tych sytuacji.

Ćwiczenie 4

Teraz proponuję abyś wybiegł oczami w przyszłość. Zastanów się,
jakiego rodzaju sytuacje w przyszłości mogą prowadzić do błędnego
odebrania Twojego przekazu (wykorzystaj do tego swoje doświadczenia z
przeszłości). Czy będą to rozmowy z szefem, panią z urzędu
skarbowego,
własnym dzieckiem, itd.? Wypisz te sytuacje i zastanów się jak
będziesz chciał w nich zareagować, znając już opisaną w tym module
zasadę NLP.

Na koniec tej lekcji zachęcam Cię do puszczenia wodzy wyobraźni i
zastanowienia się jakby wyglądał nasz świat, gdyby każdy na naszej
planecie stosował się do zasady, że JEŻELI NASZ PRZEKAZ NIE ZOSTAŁ
WŁAŚCIWIE ZROZUMIANY PRZEZ ODBIORCĘ, TO WINA LEŻY PO NASZEJ STRONIE.